Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Πότε μια σχέση είναι για το επόμενο επίπεδο??

Μια ιστορία παράξενη.. που αφορά στις σχέσεις.. πότε μπορεί μια σχέση να περάσει άραγε στο επόμενο επίπεδο? Πότε έχει οριμάσει αρκετά για να κάνεις το επόμενο βήμα? Έχω μια φίλη, χρόνια έχει σχέση, περνάνε καλά, είναι ευτυχισμένοι, είναι ερωτευμένοι (έτσι τουλάχιστον δηλώνουν), αλλά ο κάθε ένας σπίτι του... Οκ μερικές φορές την εβδομάδα μαζί, αλλά ο κάθε ένας το δικό του σπίτι, το δικό του χώρο..

Πότε ακριβώς χτυπάει το καμπανάκι πως πρέπει να προωρήσουμε ή πρέπει να χωρίσουμε? Δεν είναι τα πάντα ο γάμος, αλλά δεν πρέπει να ζήσεις λίγο με τον άλλο για να δεις αν σου κάνει και σε άλλους τομείς? Γιατί να είσαι ο επισκέπτης στο σπίτι του, ο επισκέπτης στη ζωή του? Γιατί να μη μπορείς να ανοίξεις με τα κλειδιά σου όχι μόνο την καρδιά του αλλά και το σπιτάκι σας? Η μοναξιά είναι υπέροχη μόνο όταν είναι προσωρινή.. μετά μάλλον γίνεται κάπως ανησυχητική.. μετά αγχώνει.. αναστατώνει..

Πόσα πράγματα μπορούν να ζήσουν δυο άνθρωποι μαζί, πόσα λίγα ο κάθε ένας μόνος του...

Ποιός όμως σου ανοίγει τα μάτια?? Ποιός σε ξυπνάει?? Ποιός σε κάνει να δεις πως αυτό δεν είναι μια μεγάλη απόφαση, αλλά μια απλή απόφαση.. δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, ούτε υπογράφεις συμβόλαιο φυλακισμένου.. πάλι μπορεί ο κάθε ένας να έχει το χώρο του, αλλά μπορεί να έχει και τον κοινό χώρο και χρόνο να μοιραστεί μαζί σου στιγμές πιο προσωπικές, πιο ανθρώπινες, πιο καθημερινές..

Και γιατί αυτή την απόφαση να την πάρει μόνος του ο ένας (συνήθως ο άντρας) ?? Γιατί να μην είναι μια κοινή απόφαση, αφού και οι δύο αισθάνονται το ίδιο? Γιατί να φοβάται και ο ένας και ο άλλος να το προτείνουν, να φοβούνται να το ζήσουν?
Δεν νομίζω πως είναι το τέλος του κόσμου... είναι η αρχή κάτι καινούριου, ωραίου, μοναδικού.. είναι ευκαιρία να το ζήσεις.. κρίμα να μη το κυνηγήσεις.. βέβαια ίσως να μην την παλέψεις... τότε ξέρεις πως δεν κάνει αυτό για εσένα και προχωράς, όμως άλλο χρόνο σε αυτή τη σχέση δε σπαταλάς.. (χαχα βγήκε και σαν τραγουδάκι)

Καλή σας μέρα..